|
Akty prawa miejscowego są źródłami prawa powszechnie obowiązującego na obszarze działania organów, które je ustanowiły, tzn. organów samorządu terytorialnego oraz terenowych organów administracji rządowej (art. 87 ust. 2 Konstytucji
RP). Podstawą wydania aktu prawa miejscowego jest ustawa np. o samorządzie gminnym, określająca jednocześnie granice przedmiotowe aktu.
Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy. Są to gminne przepisy wykonawcze do ustaw np. uchwały rady gminy określające stawki podatku od nieruchomości, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego itp.
Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, gminy mogą stanowić akty prawa miejscowego w zakresie:
-
wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych,
-
organizacji urzędów i instytucji gminnych,
-
zasad zarządu mieniem gminy,
-
zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.
Akty prawa miejscowego stanowi z reguły rada gminy w formie uchwały. W przypadku luki w prawie, tzn. w zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub w innych przepisach obecnie obowiązujących, rada gminy może wydawać przepisy porządkowe, ale tylko wtedy, kiedy jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.
Wyjątkowo w przypadkach niecierpiących zwłoki, przepisy porządkowe może wydać wójt, w formie zarządzenia. Jednak warunkiem ich obowiązywania jest zatwierdzenie na najbliższej sesji rady.
Przepisy porządkowe mogą być podejmowane tylko wtedy, gdy dotyczą nieprawnego charakteru stosunków społecznych, mających być przedmiotem normowania, i gdy nie występuje delegacja ustawowa dla takiego unormowania. Przepisy gminne mogą być wydawane zatem wyłącznie w ramach obowiązujących przepisów wyższego rzędu i nie mogą być z nimi sprzeczne.
|